CCP | Cultural Center of the Philippines

Ang Sentrong Pangkultura ng Pilipinas (CCP) ang tagaplano at tagapagpatupad ng mga programa para sa pag-unlad at pagtaguyod ng sining—musika, sayaw, teatro, at ang biswal, panitikan, pelikula, at sining ng broadcast. Mula noong 1969 nang mapasinayaan, sinuportahan ng Sentro ang mga programa at aktibidad tulad ng mga festival, mga eksibisyon, mga patimpalak, at mga paglalathalang nangangalaga, nagtataguyod, at nagdadakila sa makasining at makakulturang pamana ng mamamayang Pilipino, at nang-aaya ng madlang nagpapahalaga at sumusuporta sa gawaing pansining at pangkultura.

Nakatayo sa isang 60-ektarang complex sa Roxas Boulevard sa Lungsod ng Pasay, ang CCP ay bahagi ng malawak na network ng mga organisasyong pansining at pangkultura na nagbibigay ng mga oportunidad ng palihan sa pagitan ng mga Pilipinong manlilikha at ng mga manlilikha mula sa iba't ibang panig ng mundo. Idinadaloy din ng network ang mga pagtatanghal at mga eksibisyong upang mapaunlakan ang mga lokal na madlang makaranas ng sining at kulturang buhat sa ibang lugar.

Ang CCP ay binubuo ng ilang departamentong nagsusulong ng edukasyong pansining, direktang outreach at exchange programs sa buong bansa, nagbubuo ng mga produksyon at mga eksibisyon, nangangasiwa ng mga pangkulturang pinanghahawakan, at naglilinang ng mga pag-aari. Sa unang dalawang dekada ng CCP, tumutok ang institusyon sa mga anyong sining ng pagganap bilang elitista—ballet, opera, at mga katulad na palabas—isang kiling na hinulma ng unang pinuno ng board of trustees, si dating Unang Ginang Imelda Romualdez Marcos. Pagkatapos ng tagumpay ng rebolusyong EDSA kontra-Marcos at sa kanyang pamumunong militar at ang sumunod na pagbabago sa pamunuang pambansa, nagpalawak ang CCP ng kanyang tanaw at inangkop ang panitikan, pelikula, at sining pang-broadcast, bukod sa iba pang larang. Pumihit din ng direksyon ang institusyon para bigyang-diin ang mga ekspresyong makasining at makakultura na orihinal at likas sa Pilipinas, ang bahaginan ng mga palabas na pansining at pagtatanghal sa lahat ng uri ng manonood, at ang pag-ambag ng mga rehiyon sa kahulugan ng kulturang pambansa.